Ik wil nogmaals schrijven over de tekst in Psalm 146, want ik ben van mening dat David zijn les heeft geleerd in het leven. Want in 1 Samuel 20 kunnen we lezen dat hij nogmaals naar Jonathan toe gaat voor zijn hulp. Ook al was de laatste keer niet echt productief geweest.
Verschillende keren zien we David hier de fout in gaan, hij vertrouwt op mensen met macht en daarin wordt hij teleurgesteld. Vaak zoeken wij ook hulp bij mensen en niet bij God. Of willen wij graag mensen helpen omdat wij denken dat we andere mensen kunnen helpen. Maar laten we leren van David.
David heeft geleerd om in ALLES op God te vertrouwen, zijn hele hoop op God alleen. We kunnen zien in de rest van de psalm waarom.
God heeft de aarde gemaakt en dat niet alleen, God is geen boze God maar een God juist vol van liefde is. Hij zorgt voor degene die zorg nodig hebben. Hij zorgt in Zijn liefde voor de mensen die worden onderdrukt door mensen vol van trots. We kunnen niet op mensen vertrouwen er is niets dat ze beter voor ons kunnen doen dan God.
We zien dat David de weg kwijt is, maar dat Hij heeft geleerd om nu zijn vertrouwen op God te stellen, voor alles in Zijn leven. Want God is goed en vol van liefde in ons leven. Ga nu eens eerst op je knieeen voor God als je ziek bent en ren niet gelijk naar de dokter. Ga eerst naar God toe als je een depressief gevoel hebt en vraag om Zijn hulp in je leven ipv het van andere mensen te verwachten.