Hoeveel hebben we God nodig?

Lukas 7:36-50

38 Ze ging achter Jezus staan, aan het voeteneinde van het aanligbed; ze huilde en zijn voeten werden nat door haar tranen. Ze droogde ze met haar haar, kuste ze en wreef ze in met de olie. (Lukas 7:38)

Probeer het je in te beelden. Een vrouw gebroken in emoties vallende op haar knieeen voor Jezus. Het maakt haar niet meer uit wat mensen van haar denken, er is iets gebroken in haar. Ze was al die tijd een zondaar een vrouw die overspel pleegde. Maar nu is er wat in haar gebroken, de leugen waar ze al die tijd in heeft geleefd is doorbroken, de last is afgevallen. Ze heeft de waarheid gezien en is nu zo vol van dankbaarheid dat ze zich zo voor Jezus op haar knieeen laat vallen.

41 ‘Er was eens een geldschieter die twee schuldenaars had: de een was hem vijfhonderd denarie schuldig, de ander vijftig. 42 Omdat ze het geld niet konden terugbetalen, schold hij beiden hun schuld kwijt. Wie van de twee zal hem de meeste liefde betonen?’ (Lukas 7:41,42)

Sommige mensen begrijpen dit niet, dit overdreven gehuil en ze is nog wel een zondaar. Maar Jezus wil het uitleggen met deze gelijkenis. Twee mensen hebben een schuld, een grote en een kleine schuld. Bij alletwee wordt de schuld kwijtgescholden. Wie zou er nu meer dankbaar zijn voor deze bevrijding?

44 Toen draaide hij zich om naar de vrouw en vroeg aan Simon: ‘Zie je deze vrouw? Ik ben in jouw huis te gast, en je hebt me geen water voor mijn voeten gegeven; maar zij heeft met haar tranen mijn voeten natgemaakt en ze met haar haar afgedroogd. 45 Je hebt me niet begroet met een kus; maar zij heeft, sinds ik hier binnenkwam, onophoudelijk mijn voeten gekust. 46 Je hebt mijn hoofd niet met olie ingewreven; maar zij heeft met geurige olie mijn voeten ingewreven. (Lukas 7:44-46)

Nu lijkt het verhaal te vertellen dat Jezus een onderscheidt maakt tussen mensen met zware zonden en minder zware zonden. Maar als ik het lees zie ik meer, dan zie ik een verschil tussen de gebrokenheid van de zondaar. Simon ziet niet in dat hij gebonden is door de leugens (zie Johannes 8) en in zijn eigen-rechtvaardigheid handeld hij (zie de daden beschreven door Jezus). Maar de vrouw heeft zich gerealiseerd hoe slecht ze er aan toe was en was daarom zo gebroken.

Het verschil zit hem niet in hoe slecht we waren, het verschil zit hem in hoeveel wij denken dat we God nodig hebben. We zijn allemaal bedorven door de leugen en we hebben allemaal God nodig. Maar in hoeverre wil jij God toelaten in je leven. Hoe diep wil jij gebroken zijn om de liefde van God toe te laten in je leven.

47 Daarom zeg ik je: haar zonden zijn haar vergeven, al waren het er vele, want ze heeft veel liefde betoond; maar wie weinig wordt vergeven, betoont ook weinig liefde.’ 48 Toen zei hij tegen haar: ‘Uw zonden zijn u vergeven.’ (Lukas 7:47,48)

De liefde die wij geven aan Jezus hangt niet af van hoever wij fout zijn gegaan het hangt af van hoever wij ons laten redden. En Jezus ziet haar hart, en ze is vergeven. We moeten gebroken zijn voor God, we moeten ons gebroken neerleggen voor Zijn liefde. Maar ja, dan moeten we wel onze trots durven neer te leggen. Kun jij dat? Je moet gered, je moet bevrijd worden, je hebt de bevrijding nodig. Je moet op de knieeen voor God komen en Hem alle eer geven.

This entry was posted in 42 Lukas, 43 Johannes. Bookmark the permalink.