13 Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. 14 Nauw is de poort naar het leven, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden. (Matheus 7:13,14)
Er zijn van die oude tekeningen waarop deze twee wegen worden afgebeeld. Dan zie je een smal pad dat loopt door een groene en rustige omgeving een breed pad waar je allerlei zonden ziet gebeuren en aan het einde een vuur.
En volgens mij klopt die tekening met de betekenis van wat Jezus hier probeert uit te leggen. De bergrede is een preek waar Jezus zijn vinger legt op ons leven en handelen. Hij probeert ons te laten zien dat de weg die we moeten gaan niet voor de hand ligt maar dat het anders is dan wij hebben geleerd.
Vandaag de dag is de kerk zo verweven met de wereld dat we niet meer duidelijk hebben wat wel of niet mag. We leven ons eigen leven zonder sociale kerkelijke tucht en denken dat het wel goed zit. Maar dan wil ik je eens goed laten kijken naar de tekening van de brede en smalle poort.
Jezus schilderd de brede weg af als een weg van zonden, daar hoef je niets voor te doen, het gaat allemaal van zelf. Er is weinig kans dat men deze weg mist, het is altijd raak. Maar de smalle poort is moeilijk te vinden en weinigen zullen hem binnen gaan.
Als ik dit zo zie dan moet ik me toch weer achter de oren krabben. Dit zijn duidelijke woorden die de meeste mensen niet willen horen, maar het zijn de woorden van Jezus. We zijn zo makkelijk gered, we denken zo makkelijk dat we in de hemel zijn.
Maar het reddende werk van Jezus is niet dat we op de brede weg lopen en toch in de hemel terecht komen. Het reddende werk van Jezus is dat Hij ons redt van de brede weg en ons door de smalle poort naar binnen laat gaan. Waar loop jij?