Huilen

Johannes 11

33 Toen Jezus haar dan zag huilen, en ook de Joden die met haar meekwamen, zag huilen, werd Hij heftig in de geest bewogen en raakte innerlijk in beroering. 34 En Hij zei: Waar hebt u hem gelegd? Zij zeiden tegen Hem: Heere, kom het zien. 35 Jezus weende. 36 De Joden dan zeiden: Zie, hoe lief Hij hem had! 37 En sommigen van hen zeiden: Kon Hij Die de ogen van de blinde geopend heeft, ook niet maken dat deze niet gestorven was? (Johannes 11:33-37)

Waarom huilde Jezus? Een ding is voor mij duidelijk, Hij huilde niet om dezelfde reden als de andere joden of om de dood van Lazarus. Jezus wist dat de dood van Lazarus zou gebeuren, daar was Hij op voorbereidt, het was Zijn doel.

De analyse van de mensen die Jezus zien huilen klopt dan ook niet. Het kan nooit Zijn liefde voor Lazarus zijn geweest, dat Hij huilde. Lazarus is veel beter af waar hij nu is, hij is bij de Vader in de hemel, dat is voor Jezus juist reden voor blijdschap.

In vers 37 laten de mensen precies hetzelfde geloof zien als de twee zusters. Ze geloven alleen in dat wat Jezus heeft laten zien dat Hij kan doen. Ze kunnen niet bedenken wat Jezus nog meer zou kunnen doen zonder dat ze het gezien hebben.

Jezus huilt niet om Lazarus, ik denk dat Jezus huilt om het ongeloof. Jezus staat daar helemaal alleen in Zijn geloof in de Vader. Niemand ziet hoe groot en heerlijk de Vader in de hemel is. De dood is niet het einde, de dood heeft geen macht over God. Iedereen om Hem heen laat zien hoe weinig vertrouwen ze in God hebben voor het leven. En dat is om te huilen.

De Vader verdient ons vertrouwen. Hij is waardig alle eer en dat doen we door op Hem te vertrouwen in ons leven. Hij is alles voor ons leven, voor en na de dood. Jezus is het eeuwige leven waarin we ons leven mogen leggen. Jezus weent over deze wereld, een wereld die niets met hun schepper te maken wil hebben. En jij?

This entry was posted in 43 Johannes. Bookmark the permalink.