Vertrouwen in de toekomst

Johannes 14

1 Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij. 2 In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. 3 En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben. (Johannes 14:1-3)

Het hoort allemaal bij het plan. De discipelen hoeven zich nergens zorgen over te maken. Ze mogen vertrouwen op Jezus zoals ze op God vertrouwen. Jezus gaat naar de Vader om alles voor te bereiden voor de tijd wanneer Hij terugkomt. En de reden is, dat de mensen die hier op aarde bij Hem horen, voor eeuwig bij Hem mogen zijn.

De kern is ons vertrouwen op God, Jezus doet een beroep op het vertrouwen dat de discipelen hebben in de God van Abraham, Izak en Jakob. Als we werkelijk vertrouwen op de God van hemel en aarde, vertrouw dan ook op Jezus, de weg naar de Vader. Misschien snappen we de toekomst niet, maar blijf vertrouwen op deze weg waardoor voor eeuwig met de Vader mogen zijn.

Soms kunnen we jaren bezig zijn met een project, een studie, een huis, maar het is al die tijd kijken naar het doel waar we het voor doen. We laten ons niet afleiden of ontmoedigen, want we weten waar we het voor doen. Soms gaan we over hobbels, zien we het niet meer zitten, lijkt het niet meer haalbaar, totdat we het doel weer voor ogen hebben.

Heb vertrouwen in God, Hij heeft het beste met ons voor. Zo ook Jezus, Hij bereidt een plek voor, waar wij met God kunnen wonen. We kunnen voor eeuwig met Hem zijn. We moeten niet ontmoedigt raken door onze omstandigheden of onduidelijkheid. Laten we ons richten op de eeuwige toekomst met de Vader, onze werkelijke heerlijkheid.

Zoals Jezus Zijn discipelen bemoedigt, zo moeten wij ook bemoedigt zijn. Vertrouwen op God en op Zijn Zoon de Heere Jezus. Dank U Heere Jezus voor wat U voor ons doet, de liefde waarmee U ons zult onthalen in de nieuwe woning.

This entry was posted in 43 Johannes. Bookmark the permalink.