10 Mijn broeders, neem tot een voorbeeld van het lijden en van het geduld de profeten, die in de naam van de Heere gesproken hebben. 11 Zie, wij prijzen hen gelukzalig die volharden. U hebt gehoord van de volharding van Job, en u hebt de uitkomst van de Heere gezien, dat de Heere vol ontferming is en barmhartig. (Jakobus 5:7-9)
Het is precies hetzelfde in onze tijd, wij hebben grote woorden voor een Calvijn of een Luther, omdat zij hebben volhard in hun overtuiging. Er is altijd wel een persoon in de geschiedenis van onze kerkgenootschap die net even meer erkenning krijgt. Zij worden geprezen om hun standvastigheid om vast te blijven houden aan die ene waarheid.
Maar wat wij vaak doen met die mensen is hen op een voetstuk zetten zodat ze onbereikbaar zijn. Wat zij bereikt hebben is voor een enkeling weggelegd en zeker niet voor elke christen. Maar dat is wat Jakobus ons nu juist niet wil laten weten. Hij wil ons juist naar deze mensen laten kijken om hun volharding en dat wij hen daarin volgen.
Zij hadden geduld, voor hen was het koninkrijk van God belangrijker dan al het andere van hun leven. En wij prijzen hen er voor, maar Jakobus vertelt dat wij hen daarin moeten volgen. Wij moeten zijn zoals zij. Als het zo goed van hen is, waarom volgen wij hen er dan niet in? Zij moeten ons voorbeeld zijn en niet ons punt van aanbidding.
Kijk naar wat de vrucht is van het trouw blijven aan God in alle omstandigheden? Job die alles was kwijtgeraakt, zelfs zijn vrouw stond niet meer achter hem, maar toch bleef Hij God dienen en wilde niet twijfelen. Kijk naar zijn leven en volg hem, blijf trouw aan God alleen. Geef niet op, in welke omstandigheden wij ook leven.
Er zijn zoveel redenen om te twijfelen. Maar er is maar een reden om te blijven vertrouwen en dat is de liefde van God die Hij voor ons heeft. Laat dat onze drijfveer zijn, onze trouw aan God, want Hij is altijd trouw aan ons.