20 En toen Hij hun geloof zag, zei Hij tegen hem: Man, uw zonden zijn u vergeven. 21 En de schriftgeleerden en de Farizeeën begonnen te overleggen: Wie is deze Man Die godslastering spreekt? Wie kan zonden vergeven dan God alleen? (Lukas 5:20-21)
Op zich geen onredelijke gedachte van de religieuze leiders. Natuurlijk kunnen we iemand anders vergeven voor men ons heeft aangedaan, maar om nu in Gods schoenen te gaan staan is een heel ander verhaal. Maar nu weten wij al dat Jezus, Gods Zoon is en alle autoriteit heeft ontvangen van de Vader, maar zij wisten dat niet.
Het probleem is dat zij dat ook niet wilden weten. En dan wordt de kritiek die ze hier uitten een heel ander verhaal. De kritiek komt dan niet uit een verlangen voor de waarheid, maar uit een bescherming van henzelf. Want blijkbaar is hier iemand die meer kan doen dan zij en dat is altijd een gevaar bij macht.
En dan wordt het wel onredelijk. Want hier is iemand die wordt vergeven van zonden en in plaats van blij te zijn gaan we lopen mopperen omdat wij buiten spel worden gezet. In plaats van vreugde over dit hart dat bevrijd is van de zonden, is er gezeur dat wij hier niet over te zeggen hebben.
En dit gedrag is eeuwen oud en nog steeds vandaag de dag aanwezig in de kerk. Hoe vaak reageren we niet uit angst dat onze meningen en dogma’s worden aangevallen. Hoe vaak ontmoedigen we mensen die actief voor God willen wandelen met onze regels die hen ook moeten binden? Want dat is wat de religieuze leiders hier willen doen, Jezus stoppen in Zijn werk voor God omdat zij hier niet bij betrokken zijn en dus de macht verliezen.
Het klinkt zo heilig wat deze mannen denken maar in werkelijkheid is het duivels. Hoeveel van onze heilige woorden zijn in werkelijkheid duivels? Zijn wij werkelijk bezig om aan het koninkrijk van God te bouwen en mensen vrijheid te geven of hebben we onze eigen koninkrijk gebouwd of kijken we naar wat Gods verlangen is?
Het is Gods verlangen om te vergeven en Jezus weet dat. Daarom is het helemaal niet zo moeilijk om te zeggen dat de zonden vergeven zijn na zo’n geloofsdaad. Wij mensen zijn vaak veel kritischer over hoe God vergeeft.
Jezus mag hier als Gods Zoon God liefde geven en dat doet Hij. En dat is wat hier gebeurt. Maar deze mannen spreken vanuit zichzelf en hun eigen positie en ook dat is wat hier gebeurt. En zo moeten wij ook kritisch naar onszelf kijken. Wat wij doen, hoe heilig het ook is, is dat vanuit onszelf of van uit God?