Wie geneest?

Lukas 8

41 En zie, er kwam een man, van wie de naam Jaïrus was. Hij was een leidinggevende in de synagoge. Hij viel aan de voeten van Jezus en smeekte Hem naar zijn huis te komen. 42 Hij had namelijk één kind, een dochter van ongeveer twaalf jaar, en die lag op sterven. Toen Hij erheen ging, drong de menigte zich om Hem heen. 43 En een vrouw die al twaalf jaar bloedvloeiingen had en die al haar bezit aan dokters uitgegeven had, maar door niemand genezen had kunnen worden, 44 kwam van achteren naar Hem toe en raakte de zoom van Zijn bovenkleed aan; en onmiddellijk hield het vloeien van haar bloed op. (Lukas 8:41-44)

Kunnen we het ons voorstellen wat hier gebeurt? Jezus komt aan land, maar de mensen hebben Hem staan opwachten. En onder die mensen is een leider van de synagoge die een doodziek kind thuis heeft. Het is een gedrang om Jezus, iedereen wil weten wat er aan de hand is, iedereen wil de aandacht van Jezus hebben. En Jezus moet daar kalm  onder blijven.

En daar is een vrouw, niemand merkt haar op, niemand weet wat er in haar om gaat. Zij loopt daar met haar eigen problemen, in haar eigen wereldje. En ook zij heeft Jezus nodig, ook zij is de wanhoop nabij, want al 12 jaar heeft zij bloedvloeiingen. Zoveel dokters hebben al geprobeerd haar te helpen maar zonder succes.

De leider van de synagoge gebruikte zijn positie om Jezus te bewegen naar zijn huis toe te komen. Deze vrouw had niets om op te vertrouwen, ze was alles kwijt. Maar haar wanhoop geeft niet op en in dat stukje geloof dat ze heeft raakt ze de zoom van Jezus aan. Jezus doet hier eigenlijk helemaal niets, Jezus gebiedt niets, Jezus legt zijn handen niet op deze vrouw, Jezus weet misschien zelfs van niets.

Wat is het dan dat deze vrouw geneest? Het is haar geloof. Zij was degene die de zoom van Jezus’ kleding aanraakte, zij was degene die zoekende was en er op vertrouwde dat het misschien mogelijk was om genezen te worden door een simpele aanraking.

In het boek Handelingen zijn er ook getuigenissen over mensen die genezen door slechts de schaduw of een zakdoek van de apostelen. Dat heeft voor een klein gedeelte ook met de apostelen te maken, want zij zijn net als alle andere christenen een bron geworden van Gods kracht. Maar uiteindelijk is het het geloof van de mensen die zichzelf in de schaduw werpen.

Daarom moeten we zo uitkijken met mensen op een voetstuk zetten, alsof zij degene zijn die ons genezen. Vaak is het het geloof van de mensen zelf waardoor men geneest. En dat is wat hier ook gebeurt, deze vrouw ontvangt genezing omdat zij in geloof Jezus aanraakt en daardoor de kracht van God uit Jezus haar geneest.

 

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.