Zo ver weg

Lukas 10

1 En het gebeurde, toen Hij ergens aan het bidden was, dat een van Zijn discipelen tegen Hem zei, toen Hij ophield: Heere, leer ons bidden, zoals ook Johannes zijn discipelen geleerd heeft. 2 Hij zei tegen hen: Wanneer u bidt, zeg dan: Onze Vader, Die in de hemelen zijt. Uw Naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome. Uw wil geschiede, zoals in de hemel, zo ook op de aarde. 3 Geef ons elke dag ons dagelijks brood. 4 En vergeef ons onze zonden, want ook wij vergeven aan iedereen die ons iets schuldig is. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. (Lukas 11:1-4)

Jezus leert de discipelen om zich te richten op de Vader die in de hemelen is. Ook een stukje verder leert Hij de discipelen bidden om te verlangen naar Gods wil hier op aarde zoals dat op dit moment ook in de hemel gebeurd. Het moment dat de zeventig er op uit werden gestuurd zag Jezus dat satan als een bliksem uit de hemel kwam vallen. Ook zijn er veel getuigenissen van mensen die in een visioen, droom of tijdens een bijna doodervaring in de hemel zijn geweest en daar een kijkje hebben genomen. Zelfs Paulus had het over iemand die in de derde hemel is geweest.

De hemel klinkt zo ver weg. Voor ons is het meer toekomstmuziek voor na de dood. We hebben het idee dat op het moment dat we sterven we voor de hemelpoort komen te staan en hopelijk mogen we dan naar binnen. Maar dat is alles wat we van de hemel weten of misschien willen weten. Of erger nog, voor veel mensen waaronder ook veel christenen is de hemel slechts een sprookje.

Jakob vlucht voor zijn broer Ezau omdat hij het eerstgeboorterecht heeft gestolen door zijn vader te bedriegen. Onderweg opent de hemel zich en een ladder komt naar beneden en op die ladder lopen de engelen op en neer. En boven aan de ladder staat God die Zichzelf openbaart aan Jakob als de God van Abraham en Izak. De hemel is zo dichtbij.

Soms klinkt het zo ver weg als we zeggen: ‘Onze Vader die in de hemelen is.’ Alsof God ver van ons vandaan een plek heeft voor zichzelf. Maar juist die voorbeelden waarin mensen een blik krijgen in de hemel zijn juist de voorbeelden die aangeven hoe dichtbij de hemel is. De hemel opent zich en een ladder komt naar beneden, satan die met een bliksem uit de hemel naar beneden komt vallen.

Jezus wil God niet ver weg doen klinken, Hij wil juist de hemel dichter bij halen. Onze Vader die in de hemelen is. Het zijn geen twee tegenpolen, de hemel en de aarde zijn met elkaar verbonden. We zijn samen, het hoort bij elkaar. God schiep de hemel en de aarde, niet als twee aparte scheppingen, maar als één geheel.

18 Voorwaar, Ik zeg u: Alles wat u op de aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn; en alles wat u op de aarde ontbindt, zal in de hemel ontbonden zijn. 19 Verder zeg Ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook, eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de hemelen is. (Matheus 18:18-19)

Hoe het precies werkt is niet zo belangrijk, maar dat het zo is, dat is belangrijk. Dat kunnen we bijvoorbeeld zien op het moment dat Jezus Zijn discipelen uitlegt dat wat zij hier doen op aarde effect heeft voor wat er gebeurd in de hemel. “Onze Vader die in de hemelen is.” Hij is zo dichtbij.

Daarom moeten we in gebed er van bewust zijn dat de Vader zo dichtbij is. In al Zijn heerlijkheid en majesteit die Hij heeft in de hemel is Hij dichtbij ons, wij die hier op aarde leven. Wij mogen vrijmoedig voor Zijn troon komen, in Zijn aanwezigheid zijn, Hij is zo dichtbij.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.