31 Of welke koning die een oorlog in gaat om te strijden met een andere koning, gaat niet eerst zitten om te beraadslagen of hij bij machte is met tienduizend man tegemoet te gaan die met twintigduizend man tegen hem optrekt? 32 En zo niet, dan stuurt hij, als de ander nog ver weg is, een gezantschap om te vragen wat de vredesvoorwaarden zijn. 33 Zo kan dan ieder van u die niet alles wat hij heeft, achterlaat, geen discipel van Mij zijn. (Lukas 14:31-33)
Jezus neemt de tijd om nog een zelfde soort gelijkenis te geven als de verzen er voor, het is om duidelijk te maken hoe belangrijk het is om Hem bewust te volgen. Nu heeft Hij het over een koning die er op uit gaat om te vechten. Als de koning van te voren weet dat het een verloren strijd is dan zal hij zeker proberen om een gevecht te voorkomen. Hij zal dienaren er op uit sturen om er voor te zorgen dat er vrede is voordat er gevochten wordt.
De mensen die Jezus aan het volgen waren begrijpen dit voorbeeld. Je gaat niet bewust op je ondergang af, dan ga je eerst nadenken wat je er aan kunt doen. Vele mensen waren Jezus aan het volgen vanwege sensatie of om een andere niet relevante reden. Ze gingen met de menigte mee, maar of ze daar nu een bewuste keuze voor gemaakt hadden, waarschijnlijk niet.
Deze gelijkenis van Jezus zal dan echt wel indruk hebben gemaakt. Want op het moment dat we blindelings andere mensen volgen en we dan opeens een spiegel voorgehouden krijgen, dan is dat confronterend. Sommige mensen zullen boos zijn geworden, wie denkt deze Jezus wel niet dat Hij is, Hij moet maar blij zijn dat ik Hem volg. Andere mensen begrijpen de woorden van Jezus en druipen maar af omdat ze niet bereid zijn alles op te geven.
Maar de enige juiste reactie moet zijn dat men diep gaat nadenken. Men gaat bewust worden van alles in hun leven en zichzelf afvragen of ze bereid zijn alles op te geven voor deze Jezus. En dan alleen zij die bereid zijn om ‘all-in’ te gaan zullen Jezus werkelijk volgen. Dat is geloof, het is geen religie die we makkelijk even kunnen onderschrijven. Even een belijdenis of een doop en we horen er ook bij.
Vaak is de tijd voor een belijdenis en een doop een tijd waarin men bewust nadenkt over het geloof. Die tijd moet niet gaan over dogma’s en rituelen, maar het moet een tijd zijn waarin men leert dat men ‘all-in’ moet gaan in het volgen van Jezus. Men moet leren dat men alles geeft en niets meer in eigen handen houdt. Want dat betekent het om Jezus te volgen.