Bij de varkens

Lukas 15

14 En toen hij er alles doorgebracht had, kwam er een zware hongersnood in dat land en begon hij gebrek te lijden. 15 En hij ging heen en voegde zich bij één van de burgers van dat land, en die stuurde hem naar zijn akkers om de varkens te weiden. 16 En hij verlangde ernaar zijn buik te vullen met de schillen, die de varkens aten, maar niemand gaf hem die. 17 En nadat hij tot zichzelf gekomen was, zei hij: Hoeveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed en ik kom om van honger. (Lukas 15:14-17)

Waarom moet het bij ons altijd zolang duren? Waarom moeten wij eerst diep in de problemen geraken voordat we gaan inzien hoe stom we bezig zijn? Want dat is wel het verhaal van veel christenen. Pas op het moment dat men ernstig ziek wordt of dat men zo diep in de problemen zit en er geen enkele uitweg meer is, richt men zich op God.

Deze verloren zoon in de gelijkenis van Jezus heeft nu alle tijd om na te denken. Hij zit bij de varkens, wat voor een jood het laagste van het laagste is. Als hij dan ook nog eens het voer van de varkens begint te eten dan is het laatste stukje waardigheid dat hij misschien nog had helemaal weg.

De mensen die luisterden zullen hun oordeel klaar hebben gehad. Het is zijn eigen schuld, hij is degene die er vandoor ging en zijn vader voor dood achter liet. Deze verloren zoon krijgt wat hem toebehoord. Er zullen weinig mensen zijn geweest die ook maar een beetje medelijden hadden met deze verloren zoon, van hen mag hij verloren blijven, dat is zijn verdiende loon.

En daar moederziel alleen begint hij na te denken. En dat is voor ons ook vaak het moment dat wij beginnen na te denken. Want we leven zo met de tijd mee, alles gaat zo snel. Er is geen moment dat we even echt de tijd nemen om naar God te luisteren. We moeten er vooral voor zorgen dat we kunnen genieten van dit leven. En pas als we gedwongen worden, komt het moment dat we gaan nadenken.

Het zou niet zo moeten zijn, we besparen onszelf zoveel ellende als we vandaag de keuze maken om naar God te luisteren. Wacht niet totdat je bij de varkens zit, nu is het moment om na te denken, nu is het moment om jezelf te realiseren dat je God nodig hebt. Want dat is waar het om draait. Leven wij los van God totdat het niet meer lukt of leven wij met God in ons leven?

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.