Persoonlijk

Lukas 17

34 Ik zeg u: In die nacht zullen er twee op één bed zijn. De één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. 35 Twee vrouwen zullen samen malen. De één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. 36 Twee zullen er op de akker zijn. De één zal aangenomen en de ander zal achtergelaten worden. 37 En zij antwoordden en zeiden tegen Hem: Waar, Heere? En Hij zei tegen hen: Waar het lichaam is, daar zullen de gieren zich verzamelen. (Lukas 17:34-37)

Jezus heeft het in dit gedeelte over de komst van het Koninkrijk van God. De Farizeeën hadden Hem gevraagd wanneer dit koninkrijk zou komen, want ze hebben nu nog niet echt iets wat ze kunnen bekritiseren. Maar Jezus laat daarna eigenlijk zien hoe belangrijk dit koninkrijk is.

Het is niet zomaar een nieuw koninkrijkje of een nieuwe religie, het is de eeuwige toekomst waar Jezus het over heeft. Jezus hoeft dit koninkrijk niet te bewijzen, Jezus probeert niet met veel omhaal van woorden aan te geven hoe echt dit koninkrijk wel niet is. Voor Jezus is het normaal, Jezus weet het zeker, zo zal het gebeuren, zo zal het zijn.

We kunnen hier niet zomaar overheen lezen of er een mooie film van maken. Wat Jezus hier zegt is of de grootste onzin of het is echt waar. En dat laatste heeft tot gevolg dat het werkelijk effect zal hebben op de hele aarde. De één zal op dat moment wel worden opgenomen en de ander niet. Jezus maakt Zich niet zoveel zorgen om Zichzelf te bewijzen, de tijd komt er aan, of je het nu wil geloven of niet.

Veel christenen weten niet wat ze met deze tekst moeten doen. Andere teksten geven ons advies over wat we wel en niet moeten doen, maar deze tekst geeft alleen maar aan wat er gaat gebeuren en daar kunnen we toch niets aan veranderen.

We zijn geboren in een christelijk gezin, hebben alles van jongs af aan meegekregen. Maar wat gebeurt er op die dag? Dan kunnen we niet bouwen op iemand anders of op onze opvoeding. De één zal worden aangenomen en de ander niet. En dit zal ook gebeuren in reformatorische of evangelische gezinnen. Want het is namelijk een persoonlijke keuze die we moeten maken.

En dit is zo belangrijk, we kunnen niet vertrouwen op onze vrienden, familie of gemeente. Het gaat om onze persoonlijke keuze of wij dan zullen worden aangenomen. Daarom moeten we er alles aan doen om het koninkrijk binnen te gaan. Daarom moeten we vechten, zoeken en kloppen om de waarheid te ontvangen in ons leven.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.