De God van Abraham

Lukas 20

36 Want zij kunnen niet meer sterven, omdat zij gelijk zijn aan engelen. En zij zijn kinderen van God, omdat zij kinderen van de opstanding zijn. 37 En dat de doden opgewekt zullen worden, heeft ook Mozes duidelijk te kennen gegeven bij de doornstruik, toen hij de Heere de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob noemde. 38 God nu is niet een God van de doden, maar van de levenden, want voor Hem leven zij allen. 39 En sommigen van de schriftgeleerden antwoordden en zeiden: Meester, dat hebt U goed gezegd. 40 En zij durfden Hem verder niets meer te vragen. (Lukas 20:36-39)

Wij leven in een bepaald tijdsframe. Vanaf het moment dat wij geboren worden tot het moment dat wij niet meer op deze aarde rondwandelen maken wij deel uit van deze samenleving. Het is dus niet verbazend dat wij hierop gericht zijn. Natuurlijk proberen we een beetje van de geschiedenis mee te maken, maar uiteindelijk is het toch deze tijd die voor ons van belang is, nu leven we.

Maar God staat daar boven. Hij is de Alpha en de Omega, het begin en het einde. Hij is de bron van het leven. En dat laat Jezus aan de Sadduceeën zien, hun beeld van de werkelijkheid is gevormd door hun korte tijd hier op aarde, maar ze moeten leren vanuit Gods perspectief te kijken. En dat kan door te leven vanuit het profetische karakter van de bijbel en andere profetische woorden.

Daarom haalt Jezus de woorden aan over de God van Abraham, Izak en Jakob. God is nog steeds hun God, God is nog steeds de God van Adam, Mozes, David, Elia en ga zo maar door. Nog steeds is Hij hun bron voor het eeuwige leven, Hij is hen ook nu niet vergeten. In Hebreeën 11 en 12 wordt dit zo machtig geïllustreerd: ‘De wolk van getuigen.’ Ze zijn er en hun daden staan vast in de heilige geschiedenis van God.

De evolutie professoren hebben het over miljoenen jaren. En zonder er een oordeel over te geven moeten we weten dat hun perspectief hun kleine leven is. Bijna dagelijks wordt er wel een artikel gepubliceerd waarin men schrijft dat het weer anders is dan men dacht. We hebben een ander perspectief nodig, een perspectief dat Gods heerlijkheid laat zien. En dan komen we niet met allerlei theorieën waar we niets mee kunnen maar zien we de werkelijkheid van God die de God is van de levenden.

God is nog steeds de God van Abraham, nog steeds zal Hij trouw blijven aan Zijn beloften die Hij gedaan heeft aan Zijn vriend. God is de schepper van het leven en daar mogen wij op vertrouwen, Hij verandert niet.

Perplex beamen de schriftgeleerden de wijsheid van Jezus. Maar we moeten weten dat deze wijsheid niet komt uit dit kleine leven hier op aarde, het komt bij God vandaan. En daar kunnen we niets meer tegen in brengen.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.