Stil moment

Lukas 20

En zij durfden Hem verder niets meer te vragen. 41 En Hij zei tegen hen: Hoe kan men zeggen dat de Christus een Zoon van David is? 42 David zelf zegt namelijk in het boek van de psalmen: De Heere heeft gezegd tegen mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand, 43 totdat Ik Uw vijanden neergelegd heb als een voetbank voor Uw voeten. 44 David dan noemt Hem zijn Heere en hoe kan Hij dan zijn Zoon zijn? (Lukas 20:40-44)

Nu Jezus de religieuze leiders stil heeft gekregen gaat Hij een stapje verder dan Hij voorheen deed. Hij wil hen en de andere toehoorders laten nadenken over de geschriften. Want de boeken in het oude testament wijzen naar Hem, als we oprecht durven na te denken dan zullen we altijd de waarheid kunnen zien.

Nu lijkt het even een moment waar Jezus naar verlangt, even geen nodeloze discussies, maar alleen de waarheid. Een stilte die niet onderbroken wordt door mensen die zich al maar tegen Hem willen verzetten zonder dat ze oprecht op zoek zijn naar wat Gods waarheid is. Maar Jezus gaat nu niet op dezelfde manier verder als dat de religieuze leiders hadden gedaan, Hij stelt oprecht vragen om aan het denken te zetten.

Misschien hadden ze zich een andere Christus voorgesteld, maar Jezus laat aan de hand van deze teksten zien dat de Messias een zoon van David is. David zelf bezingt in zijn psalmen de Christus als de Heere en dat terwijl de Messias een Zoon van David zal zijn. Jezus laat de mensen zichzelf afvragen hoe dit nu kan. Hoe kan de Christus nu tegelijk een zoon van David zijn?

Jezus gaat niet verder, Hij beantwoordt de vraag niet zelf. En dit is heel tekenend voor Gods werk. Vaak willen wij hapklare antwoorden, we willen alles zo graag in vast getimmerde dogma’s hebben. Zoals we via de media alles als magnetron maaltijden voorgeschoteld krijgen, zo willen we het liefst ook het geloof in onze broekzak kunnen stoppen. Maar Jezus laat ons nadenken, wijzelf moeten een bewuste beslissing maken om Hem te volgen.

Wij weten al dat Jezus de zoon van David is en tegelijk de Messias. Maar de vraag is hoe weten wij dat? Is het de paplepel of is het omdat wij bewust zijn gaan nadenken? Een leven als christen gaat niet vanzelf, het moet gevormd worden door bewust ons leven in te vullen met vragen over God. We moeten bewust geloven in de beloften die God ons gegeven heeft.

Dit moment dat Jezus hier had, moeten wij ook hebben in ons leven. Even een leeg moment waarin wij oprecht kunnen nadenken en bidden, verlangend naar de waarheid.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.