Stenen

Lukas 21

5 En toen sommigen over de tempel zeiden dat hij met prachtige stenen en aan God gewijde geschenken versierd was, zei Hij: 6 Wat betreft deze dingen waarnaar u kijkt: Er zullen dagen komen waarin niet één steen op de andere steen gelaten zal worden die niet afgebroken zal worden. 7 En zij vroegen Hem: Meester, wanneer zal dat dan zijn en wat is het teken dat deze dingen zullen gebeuren? 8 En Hij zei: Pas op dat u niet misleid wordt, want velen zullen komen onder Mijn Naam en zeggen: Ik ben de Christus, en: De tijd is nabijgekomen. Ga hen dan niet achterna. (Lukas 21:2-4)

Toen Jezus op een ezel Jeruzalem binnen kwam rijden was Hij triest omdat Hij wist wat er ging gebeuren. Ook was Jezus boos toen Hij zag dat er een markt was in de tempel en Hij stuurde de koopmannen allemaal weg. En nu er een aantal mensen iets vrooms zeggen over de tempel, laat Jezus heel nuchter weten dat er binnenkort niets van over blijft. Doet het Jezus dan helemaal niets?

Allereerst moeten we begrijpen dat Jezus het niet had over gebouwen of Jeruzalem zelf. Jezus had het over de inwoners van Jeruzalem en over de manier waarop de tempel werd gebruikt door de mensen. De tempel was toegewijd aan God, maar dan gaat het niet om het gebouw zelf, maar om het hart achter deze toewijding.

Maar op het moment dat een tempel of in ons geval een kerkgebouw belangrijker wordt dan onze toewijding aan God dan gaat er wat fout. En deze mensen keken naar het gebouw en zagen hoe mooi het was. Ze keken naar het uiterlijk van iets dat werd gebruikt in hun toewijding aan God. Eigenlijk is dit precies dezelfde fout zoals beschreven in de vorige overdenkingen. God keek naar de arme weduwe die slechts twee muntjes had gegeven en voor Hem was dat meer dan de zak geld die de rijken hadden gegeven, het was haar hart.

Is God verslagen op het moment dat de tempel wordt afgebroken? Bestaat God opeens niet meer nu er zoveel kerkverlating is en er kerkgebouwen worden verbouwd tot luxe appartementen? Natuurlijk niet, dit was niet verborgen voor God. God weet wat er gaat komen maar Hij is er niet op gericht om een christelijke stempel op deze aarde te drukken door zoveel mogelijk kerkgebouwen te bouwen.

God gaat een weg met deze wereld. Soms gaat Hij een weg die we niet begrijpen, soms pakt Hij dingen af die ons zo dierbaar zijn. Maar wij moeten altijd vast blijven houden aan onze toewijding tot Hem. Al lijkt de hele christelijke erfenis overgenomen te worden door een andere religie, al lijkt het er op dat niets staande zal blijven van wat er eens was opgebouwd, ons leven is in Gods handen. En daar moeten wij onze energie in steken.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.