Raar verhaal

Lukas 23

8 En toen Herodes Jezus zag, werd hij erg blij, want hij had al lange tijd gewenst Hem te zien, omdat hij veel over Hem gehoord had; en hij hoopte een of ander teken te zien dat door Hem gedaan zou worden. 9 En hij ondervroeg Hem met veel woorden, maar Hij antwoordde hem niets. 10 En de overpriesters en de schriftgeleerden stonden Hem heftig te beschuldigen. 11 En toen Herodes, samen met zijn soldaten, Hem gehoond en bespot had, deed hij Hem een sierlijk gewaad om en stuurde Hem terug naar Pilatus. 12 En op diezelfde dag werden Pilatus en Herodes vrienden van elkaar; voor die tijd leefden zij namelijk in vijandschap met elkaar. (Lukas 23:8-12)

Jezus spreekt hier geen enkel woord. Hij ziet niet waarom Hij hier ook maar zou reageren op welke vraag dan ook. Deze stilte van Jezus zegt al heel veel over de plek waar Hij is beland. Geen respect voor God, geen verlangen voor de waarheid, geen oprecht interesse in wie Hij is. Dit is niet een plek waar Jezus in eigen beweging naar toe zou gaan.

Is dit arrogantie van Jezus, denkt Jezus nu dat Hij beter is dan Herodus? Het is wel vaak hoe de wereld zich voelt als wij met onze opgeheven vinger weer een preek afsteken. Maar dat is niet het doel van Jezus hier, Zijn doel is altijd om God te verheerlijken in Zijn leven. En met dat verlangen staat Jezus hier, Hij wil zichzelf niet verdedigen Hij zoekt alleen naar wegen om God te verheerlijken. En in dit geval is dat als we stil zijn.

Dit moeten we heel goed begrijpen. Er zijn momenten dat we stil moeten zijn en er zijn momenten dat we moeten spreken. Maar de motivatie moet altijd zijn dat we God verheerlijken en niet onszelf proberen te verdedigen. Herodus en de religieuze leiders zijn hier bezig om van alles uit Jezus te halen, maar Jezus weet dat dit niet tot eer van God is.

Herodus is blij dat Pilatus Jezus naar hem had gestuurd, vanaf dat moment waren ze vrienden. Pilatus zijn desinteresse om zich te verdiepen in deze zaak en de nieuwsgierige houding van Herodus maakt hen ‘toevallig’ vrienden.

Wat een verhaal in deze gang naar het kruis. Zo triest om te zien dat de wereld niet verlangt naar een God van liefde. Zo triest om te zien dat God wordt gehoond en vervloekt. En het zal nooit anders zijn, het zal alleen maar sterker worden. Want ook wij leven in dat er geen vrees is voor God, er is geen verlangen naar de waarheid.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.