Zoektocht

Lukas 24

3 En toen ze naar binnen gegaan waren, vonden zij het lichaam van de Heere Jezus niet. 4 En het gebeurde toen ze daarover in twijfel waren, zie, twee mannen stonden bij hen in blinkende gewaden. 5 En toen zij zeer bevreesd werden en het gezicht naar de grond bogen, zeiden die tegen hen: Waarom zoekt u de Levende bij de doden? (Lukas 24:3-5)

God is de beroerdste niet, ondanks alle signalen die Jezus had afgegeven stuurt God toch nog engelen om deze mensen wegwijs te maken. We zien hier hoe dicht God bij ons mensen staat, Zijn enthousiasme over onze zoektocht is groter dan ons enthousiasme, Hij wil niets liever dan dat we zien wat Zijn heerlijk plan is.

Ze staan daar vertwijfeld, een leeg graf waarvan ze zeker weten dat ze een dode Jezus erin hebben gelegd. En op het moment dat ze het niet meer weten staan daar de twee mannen in witte kleren. Het  maakt het allemaal nog ingewikkelder voor deze mensen, ze worden zelfs bang. Maar er is geen reden om bang te zijn, want God is gewoon nog niet klaar met Zijn werk.

De bezoekers zaten inderdaad even op  een verkeerd spoor en daarom vragen de mannen in witte kleren ook waarom ze de levende bij de doden zoeken. En dat is natuurlijk ook vreemd, misschien vinden wij God vaak niet logisch, maar God zal dat ook van ons denken. Hij kent Zijn heerlijk plan, Hij weet wat de beste weg is, waarom zouden we dan denken dat Zijn plan zal falen?

God zoekt naar mensen die een zoektocht willen doen in hun leven, een zoektocht naar Zijn plannen. Zoals Jezus in gelijkenissen sprak om alleen hen aan te spreken die wilden horen, zo verlangt God er ook naar om Zijn wil te openbaren aan mensen die Hem oprecht zoeken.

Dit is ook de reden waarom Jezus na Zijn opstanding Zichzelf niet aan heel Israël heeft laten zien. We moeten hongerig zijn, we moeten werkelijk verlangen naar wat Hij van plan is. En soms zitten we er naast, maar als ons hart oprecht is zal God ons niet in de kou laten staan, Hij zal onze zoektocht beantwoorden.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.