Het verhaal van Judas

Handelingen 1

17 want hij werd bij ons gerekend en had aan deze bediening deel gekregen. 18 Deze nu heeft met het loon van de ongerechtigheid een stuk grond verkregen, en nadat hij voorovergevallen was, barstte hij in het midden open en kwamen al zijn ingewanden naar buiten. 19 En het is bekend geworden bij allen die in Jeruzalem wonen, zodat dat stuk grond in hun eigen taal Akeldama genoemd wordt, dat wil zeggen: bloedakker. 20 Want er staat geschreven in het boek van de Psalmen: Laat zijn woonplaats woest worden en laat er niemand zijn die daarin woont. En: Laat een ander zijn ambt als opziener nemen. (Handelingen 1:17-20)

Een van de meest nutteloze discussies is de discussie over de verantwoordelijkheid van Judas. Theologen kunnen diep in de bijbel graven om een goede exegese te geven over de verantwoordelijkheid van Judas en het aandeel dat God hierin heeft. Mensen schijnen het niet te kunnen rijmen dat aan de ene kant er profetieën zijn over Judas en aan de andere kant hij wel wordt afgestraft voor zijn daden.

Voorbeeld: We kennen misschien wel iemand die niet wordt begrepen door andere mensen. Maar wij kennen die persoon wel goed en we weten dat het hart op de juiste plek zit. Als we andere mensen horen praten over deze persoon dan begint het van binnen te knagen, als ze hem/haar nu eens zouden kennen dan zouden ze zo niet praten.

Zo moeten wij ook naar deze discussie kijken, als men God werkelijk zou kennen dan is die hele discussie niet nodig. Want dan weten we dat we op Hem kunnen vertrouwen en dat is genoeg. En dan zullen we net als Petrus naar de menselijke kant van het verhaal blijven kijken, de kant van Judas.

En daar is Petrus heel duidelijk over en met bijbelteksten in zijn hand laat hij zien dat Judas zijn verdiende loon heeft ontvangen. Voor Petrus is het niet alleen goeds over de doden, Judas is een voorbeeld van hoe het niet moet. Hij was een van hen, hij hoorde erbij en in die positie heeft hij Jezus verraden. Petrus legt daar wel duidelijk de nadruk, Judas heeft niet zomaar wat gedaan, maar als onderdeel van de roeping heeft hij heel bewust gekozen om Jezus te verraden.

Dit zijn wij, wij zijn het die door Jezus zijn geroepen. Wat doen wij met die roeping? En dat is de vraag die we onszelf hier moeten stellen. Alle andere discussies verleggen de focus van ons leven naar God en dat moeten we niet doen. Want we moeten weten dat de woorden van God, Zijn eeuwige woorden zijn. Daar kunnen wij niets aan veranderen, wel ons leven, daar hebben wij de sleutel. Dit is het verhaal over Judas.

This entry was posted in 42 Lukas. Bookmark the permalink.