44 En allen die geloofden, waren bijeen en hadden alle dingen gemeenschappelijk; 45 en zij verkochten hun bezittingen en eigendommen en verdeelden die onder allen, naar dat ieder nodig had. (Handelingen 2:44-45)
Op het moment dat ze de keuze maakten om bij de groep te horen gaven ze alles op. Als we de karakteristieken van een sekte met deze groep volgelingen van Jezus zouden vergelijken dan is dit gewoon een sekte. Maar zou de kerk niet eigenlijk een sekte moeten zijn. Als we de bijbel lezen dan kunnen we leren dat we alles moeten opgeven voor Jezus.
De eerste gelovigen deden dat in ieder geval wel. Zij begrepen dat op het moment dat ze zich lieten dopen ze niet langer meer het oude leven hebben waarin ze alleen staan, maar een nieuw leven waarin ze samen zijn. Ze deelden alles met elkaar.
Alleen de gedachte al maakt ons angstig, moet ik het leven dat ik nu heb dan opgeven? De luxe waarin we leven, we kunnen ons niet voorstellen hoe we dit in de praktijk kunnen brengen. Maar voordat we gaan proberen om dit toch toe te passen moeten we eerst gaan begrijpen waarom ze het doen.
Op het moment dat we Jezus gaan volgen verandert onze focus, we zijn niet meer gericht op het tijdelijke leven dat we hier hebben, maar we zijn dan gericht op het eeuwige leven. Wij denken bij het eeuwige leven aan de tijd die gaat komen nadat we sterven, maar deze mensen begrijpen nu dat ze vanaf dit moment eeuwige leven. Vanaf nu moeten ze investeren in dat leven.
En als wij dit ook leren begrijpen dan verandert onze focus in het leven. Onze inspanningen zijn er dan op gericht om onze zaligmaking zeker te maken. We zijn elke dag bezig om God lief te hebben, we zijn elke dag bezig om het Koninkrijk van God de praktijk van ons leven te maken. En dan maakt het niet zoveel meer uit of we nu alles delen met elkaar, we hebben namelijk een schat van veel grotere waarde.