29 En Mozes vluchtte op dat woord en werd een vreemdeling in het land Midian, waar hij twee zonen verwekte. 30 En toen er veertig jaar verstreken was, verscheen de Engel van de Heere aan hem in de woestijn van de berg Sinaï, in de vlam van een brandende doornstruik. 31 Toen Mozes dat zag, verwonderde hij zich over wat hij zag; en toen hij ernaartoe ging om het te bekijken, kwam er een stem van de Heere tot hem: 32 Ik ben de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob. En Mozes begon erg te beven en durfde het niet te bekijken. 33 En de Heere zei tegen hem: Maak de sandalen aan uw voeten los, want de plaats waarop u staat, is heilige grond. (Handelingen 7:29-33)
Mozes is dan 80 jaar oud. Er zijn maar weinig mensen die op die leeftijd nog echt toekomst zien in hun leven, laat staan dat ze een reis beginnen waarin ze meer bereiken dan de rest van hun leven.
Het leven van Mozes is een van die voorbeelden waarin we mogen weten dat er nooit een moment in ons leven komt dat we voor God uitgerangeerd zijn. God heeft nog altijd een taak voor ons zolang we leven. Pensioenleeftijd is een politieke uitvinding, maar heeft niets met Gods plannen te maken voor ons leven.
Het is zo triest om te zien hoe de ouderen in de gemeente worden gezien als een taak die hoort bij het pastoraat. Blijkbaar hebben ze hun hele leven gezwoegd om dan maar te belanden in de geestelijke ziekenboeg van de gemeente. Sinds wanneer kunnen de ouderen geen geestelijke verantwoordelijkheid meer nemen als ze een bepaalde leeftijd hebben bereikt?
Mozes was echt een oude man, maar God zag een leider die in Zijn kracht grote dingen kon doen. En daarom openbaarde Hij Zichzelf aan deze man op de manier waarop Stefanus hier beschrijft. God roept hem na 40 jaar om te doen wat Hij had beloofd aan Abraham. In een brandende braambos, openbaart God Zijn heiligheid en laat Hij Mozes weten dat de tijd rijp is.
Wij mogen tijdsdruk ervaren, maar God heeft de tijd. In de meest onmogelijke omstandigheden weet Hij een weg die perfect is. Hoe oud wij ook zijn, God kan ons nog gebruiken zolang wij leven. En God wil ons nog gebruiken zolang wij hier op aarde wandelen. En Paulus begreep dat maar al te goed.
21 Want het leven is voor mij Christus en het sterven is voor mij winst. (Filippenzen 1:21)