De meerdere doop

Handelingen 11

15 En toen ik begon te spreken, viel de Heilige Geest op hen, evenals op ons in het begin. 16 En ik herinnerde mij het woord van de Heere, hoe Hij zei: Johannes doopte wel met water, maar u zult met de Heilige Geest gedoopt worden. 17 Als God dan aan hen dezelfde gave gegeven heeft als aan ons die in de Heere Jezus Christus geloven, wie was ik dan dat ik bij machte zou zijn God tegen te houden? 18 En toen zij dit hoorden, waren zij gerustgesteld, en zij verheerlijkten God en zeiden: Zo heeft God dus ook aan de heidenen de bekering gegeven die tot het leven leidt. (Handelingen 11:15-18)

Zou het niet mooi zijn als onze discussies ook op zo’n manier eindigen? Wat als onze onenigheden eindigen in het verheerlijken van God, want dan weten we dat we op God gericht zijn en niet op onze eigen mooie overtuiging. Dit is zoveel mooier dan wanneer we boos weglopen, want dat laat zien dat wij in onze gevoelens gekrenkt zijn, dat het gaat om onze verlangens die niet vervuld worden.

Petrus legt de mensen uit dat de Heilige Geest precies op dezelfde manier Zichzelf openbaarde aan deze heidenen. Petrus kon er gewoon helemaal niets aan doen, hij heeft zelfs de handen niet opgelegd, het gebeurde gewoon. En daardoor realiseerde Petrus zich dat Jezus was gekomen om te dopen met de Heilige Geest en als deze mensen deze doop ontvangen dan moet dat betekenen dat ze er ook bij horen.

Petrus maakt de vergelijking met de normale doop, want die doop was het ‘bewijs’ dat men christen was geworden. Maar deze heidenen ontvingen de doop die boven de waterdoop staat. Zouden ze er dan niet bij mogen horen? Als God er voor heeft gekozen om hen de doop van de Heilige Geest te geven, wie zijn wij dan dat we daar tegenin kunnen gaan?

En ze beginnen het allemaal door te krijgen dat God een ander plan heeft dat ze niet hadden voorzien. Ze zijn bereid om tegen hun religieuze wortels in te gaan. En dat kunnen we alleen inzien als we nederig zijn. Trots wil niet opgeven, nederigheid zoekt naar de waarheid en die waarheid is in God. En alleen zo kunnen we de kerk puur houden, het werkt niet als we hard schreeuwen en onze eigen visie door proberen te drukken. Nederig God de weg laten uitstippelen, dat is de weg die we moeten gaan.

Wat een heerlijk moment voor de kerk, de kerk is een richting op gegaan die alleen God voor ogen had. En op het moment dat we het beginnen te begrijpen zullen we gaan inzien hoe groot Gods liefde is. En dan gaan we God verheerlijken voor wat Hij in onze gemeente doet, dan zijn de oude psalmen niet genoeg, omdat we nu liederen hebben die God prijzen voor wat Hij vandaag heeft gedaan in onze gemeente.

This entry was posted in 44 Handelingen. Bookmark the permalink.