23 Uit zijn nageslacht heeft God voor Israël, volgens de belofte, de Zaligmaker Jezus doen voortkomen, 24 nadat Johannes, voorafgaand aan Zijn komst, eerst aan heel het volk Israël de doop van bekering gepredikt had. 25 Maar toen Johannes zijn loop aan het volbrengen was, zei hij: Wie denkt u dat ik ben? Ik ben de Christus niet; maar zie, Hij komt na mij, bij Wie ik het niet waard ben de sandalen aan Zijn voeten los te maken. 26 Mannenbroeders, kinderen van het geslacht van Abraham, en wie onder u God vrezen, tot u is het woord van deze zaligheid gezonden. 27 Want de inwoners van Jeruzalem en hun leiders, die Hem niet kenden, hebben door Hem te veroordelen de uitspraken van de profeten vervuld, die iedere sabbat voorgelezen worden. (Handelingen 13:23-27)
Johannes was blijkbaar bekend bij de meeste Joden, ook al woonden ze niet allemaal in Israel. Het nieuws over deze ‘profeet’ die in Israel opriep tot bekering was daarom van mond tot mond gegaan. En in de evangeliën was ook beschreven dat het volk Johannes de Doper accepteerde als een echte dienaar van God. Daarom is de manier waarop Paulus Johannes gebruikt in zijn betoog ook een punt van autoriteit.
Johannes was een dienaar van God die geroepen was om de mensen uit te nodigen tot bekering. Hij moest de mensen wijzen op hun zonden, hij moest hen voorbereiden op de komst van de zaligmaker. De mensen zagen daarom in Hem een echte dienaar van God, iemand die eindelijk weer eens de echte pijnpunten aanwees. En dat zal altijd hetzelfde blijven, mensen die echt zoeken naar de waarheid zullen zich aangetrokken voelen naar mensen zoals Johannes de Doper.
En het is diezelfde Johannes de Doper die heeft gezegd dat er na hem iemand komt waarvan hij het niet eens waard is de schoenen uit te doen. Zover stijgt Jezus boven hem uit. En dat is het punt dat Paulus wil maken, God is verder gegaan dan Johannes de Doper, hij was slechts een voorloper. Maar de persoon waarom het echt gaat is de persoon waarom Paulus nu aan het preken is.
Want de zaligheid is gekomen en zijn hoorders weten dat de zaligheid komt door een nakomeling van David. Paulus positioneert zichzelf als de man die met het grote nieuws komt, groter dan het nieuws over Johannes de Doper. Vers 26 laat zo krachtig zien dat dit het nieuws voor het Joodse volk is. Dit is DE weg die God is gegaan met Zijn volk.
Paulus is doordrongen van deze werkelijkheid. Voor hem is er niets belangrijker, er is geen boodschap belangrijker dan de boodschap over de Zaligmaker die is gekomen. Zijn wij ook zo doordrongen van deze boodschap? Weten wij ook dat Jezus de enige weg is voor ons leven hier op aarde, niet als wetenschap maar voor de praktijk van onze wandel? Zijn wij het ook niet waard om Zijn schoenen uit te trekken?