Alleen zijn we geen kerk

Handelingen 14

24 En na Pisidië doorgereisd te hebben, kwamen zij in Pamfylië. 25 En toen zij in Perge het Woord gesproken hadden, kwamen zij naar Attalia. 26 En daarvandaan voeren zij naar Antiochië, waar zij aan de genade van God opgedragen waren voor het werk dat zij volbracht hadden. 27 Toen zij daar aangekomen waren, riepen zij de gemeente bijeen en deden er verslag van wat voor grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij voor de heidenen de deur van het geloof geopend had. 28 En zij verbleven daar geen korte tijd met de discipelen. (Handelingen 14:24-28)

Als je leest hoe Paulus aan het werk gaat dan begrijp je dat Paulus zijn werk heel serieus neemt. In de voorgaande verzen kunnen we lezen dat hij weer terug gaat naar de mensen die in eerdere ontmoetingen hun leven al aan Jezus hadden gegeven. Hij wil er zeker van zijn dat ze blijven groeien en het geloof serieus blijven nemen. Daarna gaat Paulus weer door naar andere steden.

Dan komt het moment dat hij terug gaat naar de gemeente die hem had uitgezonden in gehoorzaamheid aan de Heilige Geest. Zij mogen ook weten wat er allemaal gebeurd is in het werk dat de Heilige Geest door Paulus en Barnabas doet. We zien hierin heel duidelijk de link tussen de gemeente en degene die er op uitgaat.

Doordat de kerk meer en meer een instituut is geworden is er ook een steeds grotere verwijdering tussen de kerk en het zendingsgebied. Mensen worden niet meer uitgezonden zoals Paulus en Barnabas, ze gaan werken voor een zendingsorganisatie en krijgen daarbij een salaris. Er zijn wat activiteiten om geld op te halen en we komen af en toe bij elkaar voor gebed.

Paulus en Barnabas hoorden bij deze gemeente, voor een lange tijd waren ze er onderdeel van en zelfs een van de leiders van de gemeente. Toen de Heilige Geest de gemeente opdroeg om hen apart te zetten voor een nieuwe taak was het alsof er een onderdeel van het lichaam werd afgebroken. Maar dat is nu juist het mooie hier, het is niet alleen Paulus en Barnabas die er op uit gingen het is de hele gemeente die onderdeel werd van dit plan van God.

Paulus en Barnabas gingen dus ook met veel vreugde terug naar deze gemeente om te vertellen over de heerlijke werken van God. Niet om geld op te halen en te laten zien hoe groot Gods werk op HUN leven nu is, maar om hen onderdeel te laten zijn van de vreugde van dit heerlijke werk. En ook daar zien we het doel van Paulus en Barnabas, het werk van God.

Dit is een gemeente die groeit en bloeit, een gemeente die niet stilzit en wacht tot de volgende crisis bezworen moet worden. Het lichaam van Christus is levend en vol van kracht. Het lichaam van Christus gaat vooruit op een avontuur dat we mogen hebben in de kracht van de Heilige Geest. En daar hebben we elkaar voor nodig, getuigenissen, bemoedigingen, het delen van lasten, want alleen zijn we geen lichaam van Christus.

This entry was posted in 44 Handelingen. Bookmark the permalink.