Bemoedigend

Handelingen 15

30 Toen men afscheid van hen genomen had, gingen zij naar Antiochië; en na de menigte bijeengeroepen te hebben, overhandigden zij de brief. 31 En toen ze die gelezen hadden, verblijdden zij zich over de bemoediging. 32 Judas nu en Silas, die ook zelf profeten waren, bemoedigden de broeders met veel woorden en sterkten hen. 33 En nadat zij daar een tijd gebleven waren, lieten de broeders hen met vrede teruggaan naar de apostelen. 34 Maar het dacht Silas goed daar te blijven. (Handelingen 15:30-34)

In deze verzen komen verschillende punten naar voren over hoe de eerste gemeente in elkaar zat. De manier waarop de gemeente van Jeruzalem de gemeente in Antiochie bemoedigd en hoe Judas en Silas de gemeente toespreken om hen te sterken in het geloof, het laat zien dat ze bezig waren om de gemeente op te bouwen en niet af te breken.

De brief was niet bedoeld om mensen op hun plek te zetten de brief was bedoeld om de mensen te laten groeien in hun geloof. En zo moeten wij ook eens naar onze woorden kijken die uit onze mond komen. Wat is de bedoeling van de preek, wat is de bedoeling van het gesprek bij de koffie, is het om mensen op te bouwen, sterker te maken in hun vertrouwen op God?

En dat is waarom we een gemeente zijn, we moeten er zijn om elkaar te bemoedigen. En als we dan naar de gaven van de Heilige Geest kijken is dat ook de reden waarom we die hebben gekregen. De gaven van de Heilige Geest zijn er om elkaar te bemoedigen. En daarom is het helemaal niet raar als er profeten onder ons zijn.

Tussen neus en lippen door heeft Lukas het over Judas en Silas als profeten. Nergens in de bijbel zijn er profetische woorden van Judas en Silas beschreven. Waarom worden ze dan profeten genoemd? Omdat ze de woorden van God spreken in die tijd tot de gemeenten. Ze hebben deze gave ontvangen om mensen te bemoedigen met de woorden van God.

Zien we hoe de gemeente aan het werk is? Het is de realiteit die ook voor ons zou moeten gelden. Ook wij moeten elkaar profetisch bemoedigen, elkaar opbouwen door de gaven die wij hebben ontvangen. We willen het zo graag zelf doen, maar het is God die ons de gave wil geven om zo Zijn woorden te kunnen spreken. Dit is wat een gemeente is, een gemeente waarin mensen vrij de gaven van de Heilige Geest mogen gebruiken. Alleen dan zal de gemeente groeien in kracht en geloof.

This entry was posted in 44 Handelingen. Bookmark the permalink.