10 En meteen stuurden de broeders Paulus en Silas ‘s nachts weg naar Berea. Die gingen, toen zij daar gekomen waren, naar de synagoge van de Joden. 11 En dezen waren edeler van gezindheid dan die in Thessalonica, want zij ontvingen het Woord met grote bereidwilligheid en onderzochten dagelijks de Schriften om te zien of die dingen zo waren. 12 Velen dan van hen geloofden, en van de aanzienlijke Griekse vrouwen en mannen niet weinigen. 13 Maar toen de Joden van Thessalonica te weten gekomen waren dat het Woord van God door Paulus ook in Berea verkondigd werd, kwamen zij ook daar de menigten in verwarring brengen. 14 Maar de broeders stuurden Paulus toen meteen weg, in de richting van de zee; maar Silas en Timotheüs bleven daar achter. (Handelingen 17:10-14)
Daar gaan ze weer, naar de volgende halte. Maar ook daar kunnen ze niet lang blijven omdat een groep joden hen achterna reist om te voorkomen dat er in hun ogen nog meer slachtoffers gaan vallen. Maar eigenlijk zijn zij het die slachtoffers maken, want ze zaaien alleen maar verwarring. Nogmaals, het gaat niet zozeer om deze joden, het is een geestelijke strijd waar Paulus tegenaan loopt. De duivel zal altijd willen voorkomen dat het evangelie zijn weg in de harten van mensen vind.
En vanuit het perspectief van de duivel moest er zeker wat gebeuren in Berea. Want de mensen hier waren oprecht in hun vrees voor God. Ze sloegen de pogingen van Paulus niet zomaar af, maar gingen oprecht op onderzoek uit of het evangelie wel echt van God kwam. Ze bestudeerden samen met Paulus de geschriften en vele van hen kwamen tot de conclusie dat God echt Jezus naar de aarde had gezonden.
Velen van hen geloofden, dat betekent dat velen van hen vanaf dat moment hun vertrouwen op Jezus stelden. Ze waren discipelen geworden die gaan leren wat het betekent om Jezus te volgen. En dat klinkt logisch, maar de realiteit is niet zo logisch. Want hoeveel christenen staan niet stil in hun geloofsleven?
We zien dat alleen Paulus weer verder gaat, de andere twee blijven achter. De gemeente in Berea moet namelijk nog veel leren. Ze kunnen niet aan hun lot worden overgelaten. Maar dat is niet het enige wat we hier moeten concluderen. Een echte discipel blijft leren, blijft groeien in geloof.
Een preek op zondag, een bijbelstudie in de week is niet voldoende. God roept ons op om te blijven groeien, te blijven zoeken naar het Koninkrijk van God met en zonder bijbel. En daarom moeten we een hart hebben als deze mensen in Berea. Oprecht zoeken naar de weg van een discipel. Ben jij een discipel?