Van de wereld?

Handelingen 25

23 De volgende dag dan, toen Agrippa en Bernice met veel vertoon gekomen en het rechthuis binnengegaan waren, samen met de oversten en de mannen die de voornaamsten van de stad waren, werd Paulus op bevel van Festus voorgeleid. 24 En Festus zei: Koning Agrippa en alle mannen die met ons aanwezig zijn, hier ziet u hem om wie heel de Joodse menigte mij heeft aangesproken, zowel in Jeruzalem als hier, roepend dat hij niet langer behoort te leven. 25 Ik heb echter begrepen dat hij niets heeft gedaan wat de dood verdient, maar omdat hij zichzelf ook op de verheven keizer beroepen heeft, heb ik besloten hem te sturen. 26 Ik kan mijn heer niets met zekerheid over hem schrijven; daarom heb ik hem aan u allen voorgeleid en vooral aan u, koning Agrippa, opdat ik na gedaan onderzoek iets te schrijven heb. 27 Want het lijkt mij ongerijmd een gevangene te sturen zonder de beschuldigingen tegen hem te kennen te geven.  (Handelingen 25:23-27)

Wat een onzin spreekt deze Festus uit, Paulus heeft daar meer dan twee jaar vastgezeten en nu is hij een beetje in paniek want hij weet niet wat hij tegen de keizer moet zeggen. Er is namelijk helemaal geen probleem met Paulus, hij had al twee jaar eerder vrijgelaten moeten worden. En daarom kan hij geen serieuze aanklacht opschrijven om aan de keizer te laten geven.

Zoals in de vorige overdenking beschreven is dit de normale gang van zaken in de wereld. Men maakt er een poppenkast van en het draait niet langer meer om de kern van ons bestaan. Of het nu een communistisch land is of een kapitalistisch land we zetten een systeem op dat een leeg leven achter laat. Een leven dat gaat om wat andere mensen denken.

Als Festus nu gewoon zijn werk had gedaan en naar de feiten had gekeken dan was Paulus al weer onderweg geweest. Als de religieuze leiders hun emoties tot bedaren hadden gebracht en oprecht God hadden gevraagd of dit Zijn weg is, dan hadden ze Jezus kunnen ontvangen als de Messias. Maar we verzinnen er zoveel bij dat we het niet meer los kunnen laten.

En dit zullen we altijd blijven zien. Denk aan de nieuwe regels voor homoacceptatie, denk aan de abortuswetten. Als we zo doorgaan zal het op een gegeven moment niet meer uitmaken wie met wie door het leven gaat of wanneer we iemand het leven ontnemen. Dit is de wereld waarin we leven en het lijkt er nu op dat we als kerk er langzaam in worden meegesleept.

Want het scheidingspercentage in de kerk is net zo hoog als in de wereld. En zo zijn er vast nog meer percentages te noemen, maar er is zoveel dat in de kerk nu normaal is, dat voor Jezus niet normaal is. Wij moeten vast blijven houden aan rechtvaardigheid, aan het Koninkrijk van God en dan zullen we niet afglijden in deze modder van leugens. Dan komen we niet op een punt dat we het niet meer weten omdat we er tot over onze oren inzitten.

This entry was posted in 44 Handelingen. Bookmark the permalink.