14 Breng deze dingen in herinnering en bezweer hun, ten overstaan van de Heere, dat zij geen woordenstrijd voeren, die nergens toe dient dan tot de ondergang van de hoorders. (2 Timotheus 2:14)
Dit is een interessant vers, want het staat misschien een beetje haaks op wat veel christenen doen. Soms gaan we eindeloos door in het discussiëren met mensen over de bijbel en het geloof, maar Paulus is daar heel sterk op tegen. Sterker nog hij ziet het eindeloos discussiëren als de bron voor de ondergang van die mensen.
En dat is een sterke boodschap, het gaat niet zomaar over wat goed of slecht sociaal gedrag is, het gaat om de redding van de mensen met wie wij spreken. En het discussiëren heeft volgens Paulus uiteindelijk tot effect dat de mensen hun hart verharden en dat moet niet het doel zijn. Het gevaar is namelijk dat wij gelijk willen hebben, maar als christen hoeven we daar niet naar te verlangen, want de waarheid staat.
Het heeft geen zin om te discussiëren over de waarheid. Iemand die oprecht verlangt naar de waarheid zal de waarheid vinden. En daar mogen wij echt wel bij helpen door mensen te onderwijzen, maar op het moment dat mensen tegen de waarheid in gaan moeten wij het er bij laten. Iemand die oprecht er naar verlangt om de waarheid te kennen zal het door God worden geopenbaard.
En dat is waarom Paulus er op tegen is dat we de discussies aangaan. Want op het moment dat we wel gaan discussiëren met mensen die helemaal niet geïnteresseerd zijn in de waarheid, wordt hun hart alleen nog maar harder. Willen ze alleen nog maar sterker in hun eigen overtuiging staan. En dat moeten wij niet willen.
Laten we een licht zijn in deze wereld, laten we de waarheid uitbeelden. Dat is wat Jezus van ons vraagt. En als we dan de kans hebben om de waarheid te spreken, dan mogen we die gebruiken. Maar wat we niet moeten doen is onszelf gaan verdedigen, de waarheid spreekt voor zich.