1 Een psalm van David, voor de koorleider, op ‘De hinde van de dageraad’.
2 Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten,
bent U ver van mijn verlossing, van de woorden van mijn jammerklacht?
3 Mijn God, ik roep overdag, maar U antwoordt niet,
en ‘s nachts, maar ik vind geen stilte. (Psalm 22:1-3)
Wij hebben een God die diep wil gaan en een sterke relatie wil opbouwen. En dat gaat niet zomaar in 1 dag, dat is een leven waarin we bewust met Hem wandelen. Groeien, dagelijks in Zijn aanwezigheid. Samen zijn, luisteren en bidden. En als we zo’n leven opbouwen dan zullen we deze psalm nog beter begrijpen. Want voor vele van ons is God alleen maar afwezig op het moment dat we een probleem hebben, alleen dan voelen we ons verlaten.
Maar David voelt zich verlaten omdat hij geen enkele reactie ziet van God op al zijn roepen. Hij roept overdag maar God antwoordt niet en ‘s nachts, maar hij vind geen stilte. En de vraag is of wij deze verlatenheid ooit hebben ervaren. Jezus voelde Zich aan het kruis niet verlaten omdat Hij daar hing en pijn had, Hij wist dat God Hem verlaten had. En die verlatenheid kunnen we alleen voelen als we weten hoe het is om dicht bij Hem te zijn.
En zo’n leven moeten wij ontwikkelen, het zoeken van het Koninkrijk van God moet ons dagelijks verlangen zijn. Wandelen met Hem in alle omstandigheden moet onze prioriteit zijn. En als we zo’n leven hebben, zijn we heel gevoelig voor de afwezigheid van God. Dan kunnen we het niet aan als onze gebeden niet worden beantwoord, niet omdat wij trots zijn maar omdat we ons verlaten voelen in onze relatie met de Vader.
En dan komt ook het moment dat we vers 3 begrijpen, dat als wij ‘s nachts roepen wij geen stilte kunnen vinden. Het klinkt zo tegenstrijdig, maar op het moment dat God antwoord zullen wij altijd vol zijn van vrede. Nogmaals wij moeten dit ervaren in een leven waarin we met Hem wandelen. Zonder die ervaring zijn de psalmen van David niet te doorgronden.
Het probleem met onze westerse cultuur is dat we naar de McDonalds gaan en we na een minuut ons eten op tafel hebben. Wij hebben geen fastfood God die alles even regelt, aan zulke vrienden heb je niets aan. Wij hebben een God die met ons wil wandelen zodat we weten dat we in Hem alle zekerheid hebben. Zou jij het weten wanneer God je verlaten heeft?