Pastoraat

Psalm 31

10 Wees mij genadig, HEERE, want angst benauwt mij;
verzwakt van verdriet is mijn oog, mijn ziel en mijn buik.
11 Want mijn leven teert weg door verdriet
en mijn jaren door zuchten;
mijn kracht is vervallen door mijn ongerechtigheid
en mijn beenderen zijn verzwakt.
12 Vanwege al mijn tegenstanders ben ik tot een smaad geworden,
voor mijn buren het meest,
en tot een bron van angst voor mijn bekenden;
wie mij op straat zien, ontvluchten mij.
13 Vergeten ben ik, als een dode, verdwenen uit het hart;
ik ben geworden als een gebroken kruik.
14 Want ik hoor de laster van velen;
angst van rondom,
omdat zij tegen mij samenspannen.
Zij bedenken plannen om mij het leven te benemen.
(Psalm 31:10-14)

Dit is geen mooi verhaal wat we hier lezen, daar moeten we maar eens het pastorale team op afsturen. En wat doet dat pastorale team dan? Dat is een hele grote vraag die we onszelf echt wel eens mogen stellen, want helaas is ons pastoraat doorweven met psychologische analysis. We zien hier een gebroken persoon die professionele hulp nodig heeft. We zien gebroken emoties en een persoon die niet meer logisch kan redeneren. En daar moeten we een oplossing voor verzinnen, we moeten deze persoon weer helpen om normaal te denken.

Was David echt zo’n wanhopig geval dat hij psychologische hulp nodig had. Als we het even niet meer zien zitten, als we de antwoorden even niet meer hebben, betekent dat dan gelijk dat we een genezingstraject op moeten waar we worden geleerd om vooral zo niet te denken. De psychologie is niet het antwoord op al onze problemen, het probleem zit hem niet altijd tussen de oren.

Het hangt allemaal af van hoe wij in het leven staan. Als wij een leven hebben waarin we op God vertrouwen dan heeft de psychologie echt geen antwoorden voor ons probleem. Dan is deze wanhoop die David hier beschrijft, een wanhoop uit geloof. En dat kunnen we niet vergelijken met de wanhoop die de wereld heeft in de problemen waar zij tegen aan lopen. Want alleen God is dan het antwoord, alleen Hij kan het oplossen. En daarom loopt veel van onze pastoraat scheef omdat het geestelijke problemen wil beantwoorden met psychologische oplossingen.

David heeft echt een geestelijk leven. En dat kunnen we zien aan de problemen die hij heeft. Want hoe is David op die plek terecht gekomen? Vanaf het moment dat hij werd gezalfd kwamen er steeds meer vijanden. Vijanden die het geloof van David niet konden begrijpen, vijanden die zich eigenlijk tegen God gingen verzetten. David was gezalfd en had een relatie met God en een ieder die dat niet begreep ging daar tegenin.

David had geen psychologisch problemen, hij had een gevecht waarin hij moest vechten tegen alles dat zijn geloof kapot wilde maken. En dat is waar pastoraat moet helpen, het moet helpen om sterk te blijven in het geloof. Het moet ons altijd laten zien wat Gods perspectief is in de situatie. Pastoraat mag zelfs deze psalm zingen in die omstandigheden. Omdat deze psalm laat zien dat we die vragen wel mogen hebben, als we maar op God gericht blijven.

This entry was posted in 19 Psalmen. Bookmark the permalink.