4 Mijn tranen zijn mij tot voedsel,
dag en nacht,
omdat zij de hele dag tegen mij zeggen:
Waar is uw God? (Psalm 42:4)
Is dit alleen voor emotionele mensen? Inderdaad mensen die gevoelig zijn kunnen zich hier beter in vinden en toch is dit niet alleen voor gevoelige mensen. Jezus leerde ons dat we de God moeten lief hebben met heel ons hart, met al onze kracht en als ons verstand. En daar horen ook de emoties van het leven bij.
Het probleem is vaak dat onze rationaliteit in de weg staat. We doen het af als onzinnig of niet belangrijk en dat is eigenlijk het hele gevaar van onze dogma’s. Want wat die theologie eigenlijk doet is het geloof op een afstand brengen waardoor het helemaal niet meer persoonlijk wordt.
Want welk onderdeel van jou geloof wordt persoonlijk, welk onderdeel gaat pijn doen als het wordt afgepakt? Of moeten we daarmee wachten totdat we de dood in de ogen kijken? Geloof is persoonlijk, geloof hoort bij jouw hart, bij jouw emoties. Vergeet even de dogma’s, het gaat om jou en God, die relatie en God kun je dan niet in een doosje en proberen te analyseren, God moet jouw hart aanraken.
En daar komen deze verzen vandaan, een geraakt hart dat naar God verlangt. Een geraakt hart dat iets mist en het daarom uitschreeuwt. Dogma’s kun je niet missen, maar God wel en daar moeten we aan gaan werken. Zoek Hem, dan komen die tranen vanzelf. Hij is het waar jij naar mag verlangen met heel je hart, met al je kracht en heel je verstand.