16 Zij worden geleid in grote blijdschap en vreugde,
zij gaan het paleis van de Koning binnen.
17 Uw zonen zullen de plaats van Uw vaderen innemen;
U zult hen tot vorsten aanstellen over heel de aarde.
18 Ik zal Uw Naam in herinnering roepen bij alle generaties;
daarom zullen de volken U loven, voor eeuwig en altijd. (Psalm 45:16-18)
We kunnen ons voorstellen dat deze verzen heel saai klinken, we kunnen dan gewoon niet begrijpen wat voor betekenis deze verzen hebben. Als wij de koning van Nederland mogen bezoeken is het leuk omdat er een bepaalde sfeer omheen hangt die het bijzonder maakt, maar het is nu niet echt dat wij een koningshuis hebben waar een bijzondere ‘heerlijkheid’ van afstraalt. Er zijn zelfs aardig wat mensen die het wel zonder koningshuis kunnen doen.
Wat is hier nu zo bijzonder, is het niet meer een soort theater dat zich in deze verzen afspeelt? Daarvoor moeten we toch echt anders gaan kijken, we moeten echt leren zien dat Jezus niet alleen gekomen is om onze zonden te vergeven. Hij is gekomen om de eeuwige Koning te zijn in de lijn van koning David. Hij is gekomen om de enige echte Koning te zijn die voor eeuwig regeert.
Het theater dat in deze verzen naar voren komt heeft alles te maken met ons leven waarin we gericht zijn op deze toekomst. Een toekomst waarin Jezus in rechtvaardigheid en heiligheid, Zijn leiderschap in alle heerlijkheid openbaart. Het gebed dat Jezus ons leerde begon niet voor niets met dit verlangen, dat de Vader in Zijn heerlijkheid geopenbaard werd. Dat Zijn koninkrijk komt.
En zo mogen we deze verzen lezen, dan springt er de profetische verlangen van de hemelse gewesten hieruit voort. Dan is het God waarin wij ons verlangen hebben en niet de wereld. Wij zoeken naar Zijn koninkrijk, we verlangen naar Zijn leiding, we verlangen er naar om er onderdeel van te zijn. Lees deze verzen nog een keer en laat dat verlangen groeien. Hier willen we onderdeel van zijn, dit willen we het verlangen van ons leven maken.